Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

μια εντυπωση πως σταματα μη φανταστεις ποτε . καθε φορα που τον θωρεις παντα θα προχωραει ανεπαφος απ' της ζωης τ' ατελειωτα εφε ...

Ο χρόνος κυλά σαν τα ρυάκια σε κατηφόρα βαθιά και δεν το νοιάζει πώς ο καθένας αντιδρά στο πέρασμά του. Οι χτύποι του ρολογιού ακούγονται όλο και πιο δυνατά αν ησυχία αφήσεις να πλανέψει το μυαλό σου κι η υπόστασή σου ακούει τους κτύπους να κυλάνε ρυθμικά και άγχος δημιουργούνε στην καρδιά σου, μόλις συνειδητοποιήσεις το πόσο γρήγορα περνούνε...Σε αυτό τον χρόνο που εσύ δειλά το ρολόι κοιτάς δίχως να σκέφτεσαι τι άλλο μπορείς να κάνεις, σε εκείνες τις στιγμές που τον άδειο τοίχο θωρείς πελαγωμένος προσπαθώντας να τα βάλεις όλα σε μια τάξη στο μυαλό σου, υπάρχουν άλλοι που εκείνο το λεπτό, αυτοί δημιουργούν και πράττουν όνειρα δικά τους, εκείνοι συγκεντρώνουνε την σκέψη σε ένα στόχο και χωρίς σταματημό κινούνται μες στο χώρο, για να επιτύχουνε αυτό που επιδιώκουν.

Εκείνες τις ώρες που εσύ κλωτσάς από αμηχανία τον αέρα σε μια καρέκλα καθισμένος αναπολώντας, υπάρχουν άλλοι που θαύματα γοργά δημιουργούνε και όλα σε μια τάξη τα τοποθετούνε. Μα ο χρόνος δεν γνωρίζει από φραγμούς και όρια, μήτε κάνει ποτέ του διακρίσεις εκεί κυλά ανέπαφος μήτε γνωρίζει τι συμβαίνει μέσα σε ετούτον τον ντουνιά όταν τους δείκτες του προγραμματισμένα τους γυρίζει. Μα μην στεναχωρηθείς που κάθησες να ξαποστάσεις λίγη ώρα, απολαμβάνοντας την άνεση μιας καρέκλας,  σκεφτόμενος ότι οι άλλοι γύρω σου πυρετωδώς δουλεύουν. Μόλις εσύ την εργασία σου θα ξεκινήσεις εκείνοι, που κάποτε μελοποιούσανε με τα κατορθώματα τους τώρα μπορεί εκείνοι αμήχανα να στέκονται κοιτάζοντας τον τοίχο κι ένα ρολόι δίπλα τους, που τους δείκτες ρυθμικά στρέφει και τον ήχο των δευτερολέπτων φανερά σιγοτραγουδάει...Τικ τοκ τικ τοκ, ο χρόνος γρήγορα κυλά μες στο τζαμάκι κι έξω μια καθημερινότητα βαριά. Ρολόι τικ τοκ τικ τοκ οι δείκτες του ενδείκνυνται για προγραμματισμούς μα πόσο απρογραμμάτιστη δεν είναι η ζωή; Κι ο χρόνος γρήγορα κυλά μες στο τζαμάκι ανέπαφος για τα συμβάντα γύρω του και τα προβλήματα του ανθρώπου τα ζωτικά....Το χρόνο γύρισε λιγάκι να αντικρίσεις μην απορήσεις θα είναι εκεί και θα συνεχίζει ασταμάτητα να κυλά όποια στιγμή εσύ σταθείς να τον χαιρετήσεις..Μα εκείνος πουθενά δεν σταματά....

1 σχόλιο:

  1. ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗ,Δὲν εἴμαστε ποιητές

    Δὲν εἴμαστε ποιητὲς
    Σημαίνει ἐγκαταλείπουμε τὸν ἀγῶνα
    Παρατᾶμε τὴ χαρὰ στοὺς ἀνίδεους
    Τὶς γυναῖκες στὰ φιλιὰ τοῦ ἀνέμου
    Καὶ στὴ σκόνη τοῦ καιροῦ
    Σημαίνει πὼς φοβόμαστε
    Καὶ ἡ ζωή μας ἔγινε ξένη
    Ὁ θάνατος βραχνάς.

    "Η σκόνη του καιρού..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή