Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

Η Παραμυθοχωρα μας...






Κοίτα να δεις, γεμίσαμε από παραμύθια στο Κοινοβούλιο, ό,τι θέλει ο καθείς να πᾶρακολουθήσει, εύκολα μπροστά του θα βρεθεί, όλην την Disney θα δεις να παρελαύνει αν το ζητήσεις.......
Επιθυμείτε την Ωραία Κοιμωμένη; Μην πάτε μακριά σε ένα κανάλι για ειδήσεις αν γυρίσετε το τηλεχειριστήριο, κάπου εκεί θα είναι, θα βγάζει λόγο, υπνωτισμένος από αυτά που του επιβάλλουν, δε δέχεται να ανοίξει το ματάκι του, δουλεύει καλά φαίνεται το τσίμπημα από τ’ αδράχτι και του το ’χε προτείνει η μάγισσα Μέρκελ… «Αντωνάκη έλα να δεις πως υφαίνουν αγόρι μου».. Και από τότε ποιος τον είδε και δεν απόρησε πότε επιτέλους θα έρθει η αγαπημένη του , η Ελλάς, να τον ξυπνήσει , γιατί είναι βαρύς ο ύπνος και κάποτε θα τον πειράξει ανεπανόρθωτα.
Μα ας αφήσουμε τον Ωραίο Κοιμωμένο και ας πάμε σε άλλα παραμύθια, που ζωντανεύουν. Πάλι εκεί στο μαγικό κουτί την ιστορία του θα αντικρίσεις, ο Χιονάτος κι οι 7 νάνοι κι όσο περνά η ώρα μπορεί να γίνονται 6…5…4…. Μα ποιος άλλος από το Λευτεράκη με το Θοδωράκη και τους εναπομείναντες… Προσπαθούν οι δύσμοιροι να συντηρήσουν την καλύβα, ω τι δράμα, ω τι δράμα, από παλάτι να βρεθεί μέσα στο δάσος κι από το πάθος να χυθεί μέσα στο κλάμα… Φήμες λένε ότι λόγω του παραμυθιού, που τόσο τους ταιριάζει, το κόμμα αλλάζει και όνομα, γίνεται ΧΕΣΟΚ… Μα πού πήγε το μυαλό σας… Φυσικά εννοουμε Χιονάτη & Εφτά –και μετά βλέποντας πως αδειάζουν συμπλήρωσαν την υπόλοιπη λέξη ΣΟΚ –με την έννοια πού πήγαν οι άλλοι βρε παιδιά;;-. Και κάπως έτσι καθημερινά με το πρωινό σλόγκαν «Θα τον αλλάξουμε τον ήλιο» πιάνουν δουλειά και συνεχίζουν, μέχρι το φεγγάρι να τους διαψεύσει ξανά…
Μα λείπει ο Μάρτης απ’ τη Σαρακοστή; Ο Μικρός Νικόλας πάει σχολείο. Όχι ο Σαρκοζί μην εξαπατάστε… Για το Φώτη λέω το δικό μας, πόσα του χουν φορτώσει να μάθει του δύσμοιρου, λυπηθείτε τον βρε παιδιά, τόση διπλωματία δεν την αντέχει ο οργανισμός του. Σιγά σιγά τα τσουβάλια της μάθησης, μη μας πάθει και τίποτα ο συγκυβερνών, τώρα που έχει μαζέψει και φαν κλαμπ το καμάρι! Και έχει και καλούς δασκάλους, μια μάγισσα, έναν κοιμωμένο και το Χιονάτο και τους 7,6,5….
Και νομίζω πως πήξαμε στα κλασσικά παραμύθια… Για να δούμε αν μπορούμε να πετάξουμε λιγάκι στον ουρανό. Οι σύγχρονοι Λοκομόντο και ο κλασσικός μύθος –το μαγικό χαλί- εξελίσσεται μπροστά στα εύλογα μάτια όλων μας. Με το μαγικό του χαλί μία θέλει εξουσία, μία θέλει παρουσία απλή. Μία λέει θα κυβερνήσω, μία ένας απ’το κόμμα του προβάλει μηχανικά και τον όρο ανίκανοι βαστά, να κυβερνήσουμε ακόμα δεν μπορούμε, λέει. Μα αυτός δεσπόζει πάνω στο χαλί και γοητεύει εκείνους που βαρέθηκαν τον άλλον να κοιμάται και τον άλλον να μετρά τα εναπομείναντα προβατάκια του. Κι εκεί, καθώς βρίσκεται ψηλά στον ουρανό, ίσως με την ομάδα του να αποφασίσει αν θέλει ο ΑΛαντίν ως αλήτης να ζει ή θέλει να γίνει πρίγκηπας και τη Βουλή να διοικεί και σε κάποιας τέτοιας στιγμής συζήτηση θα προβάλει τις  λέξεις ο Αλέξης. «θα θα θα» μπας ποτε του γίνει «να να να» .
Ωωωωωωωχ δε βαρεθήκατε τούτο το κείμενο να αναγιγνώσκετε πια; Θηρίο θα γίνει αν δεν σταματήσει το χέρι το πληκτρολόγιο να πατά. Αράξτε σε μια άκρη και ηρεμήστε, κάντε και μια διαδήλωση για να ξεμουδιάσετε, στη Βουλή να είμαστε μονάχα και να κυβερνήσουμε δε θέλουμε, άλλωστε το χουμε δηλώσεις το GKE είναι μονάχα για την Αντιπολίτευση… Its Garfield time! Σε γυναικεία βεβαίως version να μη βαριέσαι ωχ Αδερφέ. Its PapaGarfield time… Ηρεμήστε, χαλαρώστε, ησυχάστε και απολαύστε…
Και τους άφησα για το τέλος, έ έ έρχονται.. Καταφτάνουν, μεγεθύνονται, πληθαίνουν, οι Μουργολύκοι εν ενεργεία. Μια συμμορία ατζαμήδων, που έχουν βάλει στόχο την αμύθητη περιουσία του Σκρουτζ Μακ Ντακ, ή αλλιώς να κυριαρχήσουν στο Κοινοβούλιο και όλοι μαζί να φωνάξουμε μετά Hi Hellas, εσύ, που γέννησες τη δημοκρατία, τα μουστάκια σου θα φας. Γιατί είναι γνωστό πως για να ξυπνήσουμε τον κοιμωμένο, να εξολοθρεύσουμε τους νάνους, να μορφώσουμε το μικρό Φώτη, να προσγειώσουμε τον ΑΛαντίν και να κινητοποιήσουμε την Παπαgarfield πρέπει να πέσει ξύλο. Παλιά παιδαγωγική μέθοδος, αλάνθαστη για απόκτηση απωθημένων παιδικής ψυχολογικής κακοποίησης και πολλών άλλων «καλών».  Οι  Μουργολύκοι θα ναι εκεί πάντα ενωμένοι πάντα δυνατοί, το πάντα διαδεδομένοι και εξελισσόμενοι, μόνο από μας εξαρτάται, πόση τηλεθέαση θα τους δίνουμε… Γι αυτούς ο θησαυρός, τους περιμένει.
Για μας ο θησαυρός περιμένει κάποιον άξιο, ικανό να τον αξιοποιήσει σωστά με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Κι όμως κι όμως Κυρίες και Κύριοι, Madames & Monsieurs, όλοι αυτοί εντάσσονται σε ένα κοινό παραμύθι, ο Πινόκιο… Ναι ναι αν κι είναι αόρατη η μυτούλα , που μεγαλώνει, μεγαλώνει και σε λίγο δε θα χωράνε να μπουν στο γραφείο τους, μα μακάρι να μετανοήσουν, όπως κι εκείνος. Φούμαρα και παραμύθια χόρτασ’ η κοιλίθρα μας και φουσκώσανε τα δίχτυα και άλλα τόσα θύματα. Αχ να ξέραμε που αράζουν μέσα στο καϊκι τους , μια Νοταρά τολμάει να φωνάξει Κλείστε τους. Μιας και ως γνωστόν, της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες. Ε μήπως ήρθε ο καιρός να μας αποδείξουν πως είναι και κάτι καλό; Πινόκιοι λοιπόν, μη ρωτήσετε πόσοι…. Αναρίθμητοι… 

Αχ Καημένε Γέρο Τζεμπέτο ποιούς σου μέλε να βγάλεις για γιους…. 

1 σχόλιο: